Aby zrozumieć koncepcję czakr, należy zapoznać się bliżej z pojęciem energii. Energia jest mocą drzemiącą we wszystkich rzeczach, bez względu na to, czy są nimi promieniowanie, martwa materia, czy istoty żywe. Życie na naszej planecie istnieje dzięki energii docierającej tu nieustannie z kosmosu, przede wszystkim ze Słońca. Energia ta dociera do nas w formie promieniowania (np. światła widzialnego), które jest zużywane przez rośliny do produkcji bogatych w energię składników od-żywczych. Energia słoneczna zgromadzona przez rośliny jest podstawą życia człowieka i wszystkich zwierząt. Widzimy więc, że wszelkie formy życia na Ziemi żyją dzięki energii kosmicznej. Nauka o czakrach zajmuje się formami energii w człowieku. Według niej, istnieje siedem ośrodków energetycznych organiz-mu – czakr. Umiejscowione w pobliżu gruczołów wydzielania wewnętrznego i zwojów nerwowych, mogą być uważane za miejsca zagęszczenia linii naszego pola biologicznego. Indyjskie słowo czakra oznacza koło, co symbolizuje stały ruch obrotowy centrów energetycznych człowieka. Krążenie energii w czakrach przypomina wir: energia jest przyciągana i wchłania-na do ich wnętrza, albo – przy ruchu „wiru życia” w przeciwnym kierunku – przemieszczana na zewnątrz i oddawana otoczeniu. Każda czakra ma określony kierunek obrotu, przy czym kierunki obrotu tych samych czakr u kobiety i mężczyzny są przeciwne. Ruch prawoskrętny powoduje oddawanie energii i jest wyrazem
męskiego komponentu wszechświata jang, który symbolizuje wolę i aktywność, natomiast w aspekcie negatywnym (przy odwróceniu kierunku ruchu energii w „wirze” – czakramie)
– agresję i przemoc. Obroty w lewo oznaczają przyciąganie energii, są wyrazem żeńskiego składnika in reprezentującego wrażliwość i zrozumienie, zaś w wariancie negatywnym – sła-bość.
