rp_zdrowie18.jpgKlinicznie amfetamina wywołuje bezsenność, pobudzenia psychoruchowe, euforię, zaburzenie procesów myślowych. Objawy niepożądane i toksyczne są związane z działaniem sympatykomimetycznym: częstoskurcze, zaburzenia rytmu, suchość w jamie ustnej, zaburzenia ciśnienia tętniczego, wzmożone pocenie, nasilenie bólów wieńcowych. Ostre zatrucia przebiegają w postaci silnego niepokoju, silnych zaburzeń rytmu serca i ciśnienia tętniczego, a w ciężkich przypadkach śpiączki. Niekiedy obserwuje się zespoły drgawkowe. Długotrwałe stosowanie większych dawek prowadzi do przyzwyczajenia i rozwinięcia się toksycznych objawów ośrodkowych (psychoza toksyczna), Toksykomania amfetaminowa wywołuje zaburzenia osobowości i rozwój psychozy charakterystycznej dla tej grupy leków. Występują stany omamowo-urojeniowe i zaburzenia nastroju. Rozwijająca się tolerancja prowadzi do przyjmowania dużych dawek, dochodzących do kilkudziesięciu miligramów na dobę. Podkreśla się pewne podobieństwo zależności amfetaminowej i kokainowej. Jest to raczej typ zależności psychicznej, wytworzenie się bowiem tolerancji nie wywołuje wyraźnego zespołu abstynencyjnego. Nie ma zresztą całkowitej zgodności na temat możliwości wystąpienia tego ostatniego i za formę poronną można by przyjąć reakcje depresyjne, zwiększenie senności, hiperfagię i uczucie zmęczenia, które często występuje po przerwaniu zażywania leku. Należy podkreślić, że nie występuje krzyżowa tolerancja między amfetaminą a kokainą, chociaż między różnymi pochodnymi amfetaminy zjawisko to łatwo się rozwija.